! Κόμμα : Δεν βάζουμε κόμμα πριν τους συμπλεκτικούς και τους διαζευκτικούς συνδέσμους .
Βάζουμε κόμμα πριν από τους αντιθετικούς συνδέσμους (εκτός από τον σύνδεσμο όμως) και πριν από το αλλά και .
ΑΣΥΝΔΕΤΟ:
ΠΑΡΑΤΑΚΤΙΚΟΙ ΣΎΝΔΕΣΜΟΙ
1. Συμπλεκτικοί: και, ούτε, μήτε.
2. Διαζευκτικοί: ή, ή-ή, είτε, είτε-είτε, είτε-ή.
3. Αντιθετικοί: αλλά, παρά, όμως, ωστόσο, ενώ, μόνο (που), μα (χρησιμοποιείται κυρίως στον προφορικό λόγο), εντούτοις, μολαταύτα, εκεί που, (κι) έπειτα, εξάλλου, μάλιστα.
4. Συμπερασματικοί: λοιπόν, ώστε, άρα, έτσι, που, έπειτα, τότε, ύστερα, επομένως.
5. Επεξηγηματικός: δηλαδή.
! Παρατηρήσεις
1. Η πιο συχνή χρήση αυτής της σύνδεσης γίνεται με τους συμπλεκτικούς
συνδέσμους και η πιο σπάνια με τους συμπερασματικούς.
2. Οι παρατακτικοί σύνδεσμοι συνδέουν όμοιες προτάσεις.
α. Κύριες με κύριες.
☺ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Του έκανε διάφορες ερωτήσεις και αυτός απάντησε.
κύρια σύνδεσμος κύρια
β. Δευτερεύουσες με δευτερεύουσες. ( ίδιου είδους)
☺ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Όταν έβλεπε ή όταν άκουγε ανθρώπους, κρυβόταν.
δευτερεύουσα σύνδεσμος δευτερεύουσα
3. Οι αντιθετικοί σύνδεσμοι αν και, ενώ, μολονότι είναι υποτακτικοί και
όχι παρατακτικοί σύνδεσμοι.
4. Ο σύνδεσμος ώστε είναι συμπερασματικός ( παρατακτικός ) μόνο όταν
βρίσκεται μετά από τελεία ή μετά από άνω τελεία στην αρχή της δεύτε-
ρης πρότασης και την συνδέει παρατακτικά με την πρώτη . Και οι δύο
προτάσεις σ’ αυτή την περίπτωση είναι κύριες.
( π.χ. Θα παίξουν μαζί; Ώστε είναι φίλοι πάλι; )
Όταν το ώστε βρίσκεται μετά από κόμμα, είναι αποτελεσματικός (υπο-
τακτικός ) σύνδεσμος και συνδέει κύρια με δευτερεύουσα πρόταση.
( π.χ. Είναι τόσο καλός άνθρωπος, ώστε τον αγαπούν όλοι. )
Καθιστά τον λόγο απλό, λιτό και άμεσο, δίχως επεξηγήσεις/ αιτιολογήσεις. Συνδέει ισοδύναμες προτάσεις, κύριες ή όμοιες δευτερεύουσες με τη χρήση παρατακτικών συνδέσμων.
Υποτακτική σύνδεση γίνεται
I. Με συνδέσμους
II. Με συνδεσμικές φράσεις ( την ώρα που , εκεί που , τη στιγμή που κτλ.)
III. Με αναφορικές αντωνυμίες ή αναφορικά επιρρήματα
IV. Με ερωτηματικές αντωνυμίες ή ερωτηματικά επιρρήματα
ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ
1. Ειδικοί: ότι, πως, που.
2. Χρονικοί: όταν, σαν, ενώ, καθώς, κάθε που, αφού, αφότου, πριν (να), μόλις, προτού, προτού, ώσπου, ωσότου, όσο που, εφόσον, άμα, εκεί που (= μόλις), ευθύς ως.
3. Αιτιολογικοί: επειδή, αφού, καθώς, διότι, μια και, μια που.
4. Υποθετικοί: αν, εάν, (άμα, σαν).
5. Τελικοί: να, για να.
6. Αποτελεσματικοί: ώστε, ώστε να, έτσι που, που, (για να).
7. Διστακτικοί ή ενδοιαστικοί: μη(ν), μήπως.
8. Εναντιωματικοί / παραχωρητικοί: αν και, μολονότι, μόλο που, παρ’ όλο που, και που, και ας, και αν, και αν ακόμη, ακόμη και αν, έστω και αν, παρ’ ότι, ενώ, και που, και ας.
Καθιστά τον λόγο πυκνό, σύνθετο. Δηλώνει ικανότητα στην έκφραση και ενισχύει την παραστατικότητα και πειστικότητα του λόγου Συνδέει προτάσεις ανόμοιες, δηλαδή κύριες με δευτερεύουσες ή δευτερεύουσες ανόμοιες με τη χρήση υποτακτικών συνδέσμων.
Επιλογές στις συνδέσεις των προτάσεων
Ο τρόπος που επιλέγει ο κάθε συγγραφέας/ ομιλητής για την σύνδεση των προτάσεων φανερώνει το είδος την σχέσης ( χρονική , αντιθετική , αιτίας-αποτελέσματος , προϋπόθεσης κτλ.) .
Εάν αποφεύγεται η χρήση συνδετικών λέξεων ανάμεσα στις προτάσεις , αυτό μπορεί να σημαίνει :
ü Προτιμά να αφήσει τον αναγνώστη/ ακροατή να δώσει την δικιά του ερμηνεία .
ü Επιλέγει το ασύνδετο σχήμα για να δώσει γοργότητα ή ζωηρότητα στον λόγο του .
ü Η σχέση είναι φανερή και δεν χρειάζεται να την δηλώσει με κάποια λέξη .
Σημαντικό Στην ποίηση ή στην διαφήμιση αποφεύγεται η υποτακτική σύνδεση , με στόχο να ερμηνευτεί το νόημα από τον αναγνώστη / θεατή .