Λίγο ψηλότερα από το επίπεδο του γύρω υπαίθριου χώρου διαμορφώνεται μια απολύτως οριζόντια στρώση λίθων, η και πάνω εκεί κτίζεται το . Το επίπεδο πάνω στο οποίο πατούν οι κίονες της περίστασης και υψώνονται οι τοίχοι του κυρίως ναού ονομάζεται . Ο δωρικός ναός πατεί απευθείας στο στυλοβάτη, χωρίς , αντίθετα από τον ιωνικό κίονα που πατεί με διάφορες παραλλαγές. Έπειτα ο δωρικός κίονας έχει μικρότερο αριθμό . Η χαρακτηριστικότερη όμως διαφορά μεταξύ των δύο ρυθμών υπάρχει στο . Το δωρικό αποτελείται από τον σφαιρικό-κωνικό εχίνο κάτω και τον πάνω, που έχει σχήμα τετράγωνης πλάκας. Στο ιωνικό υπάρχει επίσης , ο οποίος συνήθως διακοσμείται με ανάγλυφη διακόσμηση και ακολουθούν οι έλικες. Πάνω από τις έλικες υπάρχει και εδώ ο , όπου στηρίζεται το . Επάνω από το επιστύλιο στον δωρικό ρυθμό υπάρχουν τα και οι μετόπες διαδοχικά. Αντί γι' αυτά στον ιωνικό ρυθμό υπάρχουν οι γεισήποδες ή που αποτελούσαν πιθανότατα απολήξεις ξύλινων δοκών στην πρωταρχική τους χρήση. Και στους δύο ρυθμούς ακολουθει το οριζόντιο που προεξέχει και προστατεύει έτσι το θριγκό, την κιονοστοιχία και τους τοίχουςτου οικοδομήματος από τα νερά της βροχής.